بیوقتی

لغت نامه دهخدا

بیوقتی. [ وَ ] ( حامص مرکب ) حالت و چگونگی بیوقت. رجوع به بی وقت و بیوقتی شدن شود.

فرهنگ فارسی

حالت و چگونگی بیوقت

پیشنهاد کاربران

بپرس