بیوسوخت

دانشنامه آزاد فارسی

بیوسوخْت (biofuel)
هر نوع سوخت جامد، مایع یا گاز، حاصل از مواد آلی (بقایای موجودات زنده ). این سوخت گاهی مستقیماً در واحدهای تولیدی ، و گاه به صورت غیرمستقیم از ضایعات صنعتی ، تجاری ، خانگی یا کشاورزی به دست می آید. بیوسوخت به سه روش اصلی تولید می شود: (۱) سوزاندن ضایعات آلی خشک ، ازجمله زباله های خانگی ، ضایعات صنعتی و کشاورزی ، کاه ، چوب، و زغال سنگ نارس؛ (۲) تخمیر ضایعات ِ تر، ازجمله فضولات حیوانی، در محیط فاقد اکسیژن برای تولید بیوگاز که حدود ۶۰ درصد متان دارد، و نیز، تخمیر نیشکر یا ذرت برای تولید الکل و استر؛ و (۳) استفاده از انرژی جنگل ، به صورت کاشت درختانی که به سرعت رشد می کنند و سپس، مصرف چوب آن ها برای سوخت. از تخمیر دو نوع بیوسوخت حاصل می شود: الکل و استر. به صورت نظری می شود این دو را به جای سوخت فسیلی مصرف کرد، اما به علت تغییرات زیادی که باید در موتور خودروها ایجاد کرد، معمولاً بیوسوخت را با سوخت های فسیلی مخلوط می کنند. در اروپا تا پنج درصد الکل اتیلیک حاصل از گندم ، چغندر، سیب زمینی یا ذرت را به سوخت های فسیلی اضافه می کنند. در ۱۹۹۴، یک چهارم سوخت مصرفی صنایع حمل ونقل برزیل را الکل اتیلیک تشکیل می داد.

پیشنهاد کاربران

بپرس