بیوته

لغت نامه دهخدا

( بیوتة ) بیوتة. [ ب َی ْیو ت َ ] ( ع ص ) سِن بیوتة؛ دندان محکم که نیفتد. ( از لسان العرب ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

سن بیوته دندان محکم که نیفتد ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس