بیو باشتن

لغت نامه دهخدا

بیوباشتن. [ ی َ / یُو ت َ ] ( مص ) اوباریدن. بلع کردن. اوباردن. اوباشتن. رجوع به اوباشتن شود :
بجستی و نخجیر را بیدرنگ
همانگه بیوباشتی چون نهنگ.
اسدی.
دو چندان که یک مرد برداشتی
وی آسان بیکدم بیوباشتی.
اسدی.
به دُم رود جیحون بینباشتی
به دَم ژنده پیلی بیوباشتی.
اسدی.

فرهنگ فارسی

اوباریدن ٠ بلع کردن ٠ اوباردن ٠ اوباشتن ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس