بیوباشتن. [ ی َ / یُو ت َ ] ( مص ) اوباریدن. بلع کردن. اوباردن. اوباشتن. رجوع به اوباشتن شود : بجستی و نخجیر را بیدرنگ همانگه بیوباشتی چون نهنگ.اسدی.دو چندان که یک مرد برداشتی وی آسان بیکدم بیوباشتی.اسدی.به دُم رود جیحون بینباشتی به دَم ژنده پیلی بیوباشتی.اسدی.