بیهوده گو

مترادف بیهوده گو: پراکنده گو، حراف، ژاژخا، مهذار، محمل باف، وراج، هرزه خای، هرزه درای، هرزه گوی، هرزه لای، یاوه سرا
متضاد بیهوده گو: حقگو

لغت نامه دهخدا

بیهوده گو. [ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) بیهوده گوی. کسی که سخنش معنی ندارد. ( ناظم الاطباء ). لغوگوی. نافرجام گوی. یافه گوی. یاوه درای. و رجوع به بیهوده گوی و بیهده گو شود.

فرهنگ عمید

کسی که سخنان بی معنی و بی فایده بگوید، یاوه گو.

پیشنهاد کاربران

هرزه چانه . [ هََ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) پرحرف . یاوه گو. بیهوده گو. ( ناظم الاطباء ) .

بپرس