بیهود

گردش فراوانی از جمله:سد بیهود, امام زاده عبدالغفار, غار گود, قلعه خُند, آب انبار, منطقه تفریحی حسن جمال, منطقه تفریحی زَرَخ و . . . می باشد و در حال حاضر قطب پارچه بافی سنتی قاینات است.

آقای علی اکبر دهخدا واژه «بیهود» را به این گونه معنی کرده است:
بیهود - بیهوده - برهود: چیزی را گویند که نزدیک به سوختن رسیده و به آتش آن را زرد کرده باشد.
( برهان ) : چیزی که نزدیک است حرارت آتش آن را زرد کند.
( رشیدی ) : پارچه و یا چیز دیگری که به واسطه نزدیکی آتش نزدیک به سوختن است.
آقای جواد محسنی نیز معتقد است که بیهود به معنی «چوب سفید نیمه سوخته ای است که یه طرف آن سفید و طرف دیگرش سیاه رنگ باشد و این حالت در کوه های اطراف بیهود نمایان است.
جوانی رفت پنداری نخواهد کرد بدرودم
بخواهم سوختی دانم که هم آن جای بیهودم
بیهودبرسرسه راهی واقع شده است طوری که به گریمنج، نوغاب پسکوه وخونیک تجن منتهی می شود.
قدمت بیهود و قلعه های آن
بیهود، ام القرای مناطق قاین است. روستایی است با قدمت چند صدساله که در زمان های قدیم دارای نایب الحکومه بوده است. سند دقیقی درباره قدمت بیهود وجود ندارد، اما با توجه به امام زاده ها، قبول مختلف در گوشه و کنار آبادی و هم چنین نظر به بناها و قبور فرو رفته در زیرزمین می توان حدس زد که این منطقه قبل از اسلام هم سکنی نشین بوده است و مردم آن «گبر» بوده اند. قلعه های بیهود در این محل دارای چندین قلعه بوده به نام های «قلعه خند، قلعه محله رضوان، قلعه علیشاه بزبیشه، قلعه سرچشمه گریمنج، قلعه نو.
قلعه خُند: این قلعه در فاصله سه کیلومتری غرب بیهود قرار دارد و در زمان اسماعیلیه ساخته شده است و در این قلعه برج دیده بانی و حمام نیز وجود داشته است که آثار باستانی آن هم اکنون باقی است.
قلعه رضوان: در محدوده سکنی نشین فعلی بیهود بوده است.
قلعه علیشاه بزبیشه: در 9کیلومتری شمال شرقی بیهود بوده است.
قلعه نو: در محدوده جنوبی مخابرات فعلی روستا قرار داشته است. درب این قلعه از سنگ بوده است و طرز قرار گرفتن قلعه به این صورت بوده که در چهارطرف آبادی بوده است و اهالی آن در وسط قلعه هر کدام دارای خانه ای بوده اند و از قراین مشخص می شود که به سختی گذران زندگی می کرده اند. راوی می گوید از پیروان خود شنیده ام که زندگی کردن در قلعه ها مخصوصاً در قلعه خند به سختی بوده است، به طوری که مادر و فرزندی حتی هیزم جهت پختن نان نداشته است کرباس 70گزی خود را روی آتش می گذارد و دو قرص نان به سختی فراهم می کند تا قوت لایموتی باشد برای فرزندش که برود و هیزم بیاورد.
Ì
برج های بیهود
قلعه نشینان برای محافظت خود، دیده بان هایی درست کرده بودند که به آن برج می گفتند. برج واقع در گورسی و برج واقع در گدار تبلو برج واقع در تنگل بند بزبیشه برج محله آخوند و برج کوچه پابرجی و برج میرزاها و برج محله رضوان.
راوی می گوید آن چه ما از بزرگان خود شنیده ایم این بوده که اگر خطری متوجه روستا می شد دیده بان ها به وسیله روشن کردن آتش به نزدیک ترین برج بعدی اطلاع می دادند که خطری در پیش است. دیده بان ها به این کار به اصطلاح امروز، با اهالی مقیم قلعه آماده باش می داده اند و افراد ذی نفوذ هم به مردم اعلاممی کرده اند که جلوی دشمن را سد کنند.
قس
روستای بیهود، مرکز دهستان پیشکوه با ۵۵۰ خانوار و تعداد ۲۰۰۰ نفر جمعیت[۱] در قسمت جنوب غربی شهرستان قائنات از استان خراسان جنوبی ایران واقع گردیده است. دهستان پیشکوه از به هم پیوستن تعداد هفت روستای هم جوار در محدوده شهرستان قائنات تشکیل شده و به لحاظ دارا بودن محدوده جغرافیایی معینی برای تشکیل یکی از واحدهای تقسیمات کشور به عنوان «دهستان» انتخاب شده است. مرکز این دهستان، بیهود می باشد. روستای بیهود در فاصله ۵۰ کیلومتری شهر قاین قرار گرفته است.
محتویات [نمایش]
واژه کاوی [ویرایش]
فرهنگ دهخدا واژه «بیهود» را به این گونه معنی کرده است: بیهود - بیهوده - برهود: چیزی را گویند که نزدیک به سوختن رسیده و به آتش آن را زرد کرده باشد.
( برهان ) : چیزی که نزدیک است حرارت آتش آن را زرد کند.
( رشیدی ) : پارچه و یا چیز دیگری که به واسطه نزدیکی آتش نزدیک به سوختن است.
عده ای نیز معتقدند که بیهود به معنی «چوب سفید نیمه سوخته ای است که یک طرف آن سفید و طرف دیگرش سیاه رنگ باشد و این حالت در کوه های اطراف بیهود نمایان است. جوانی رفت پنداری نخواهد کرد بدرودم بخواهم سوختی دانم که هم آن جای بیهودم
بیهود به معنی بدون هود ( ماهی ) است یعنی . . .