[ویکی نور] «ابوالفضل محمد بن حسین بیهقی»، دبیر و تاریخ نگار بلندآوازه دوره غزنویان و مؤلف تاریخ بیهقی می باشد.
مورخان و زندگی نامه نویسان با عناوین «خواجه»، «شیخ»، «کاتب»، «امام» و «عمید» از او یاد کرده اند.
وی در دوره نهمین امیر غزنوی، عبدالرشید بن محمود سبکتکین، صاحب دیوانِ رسالت، نگهبان اسناد مهم و ضبط کردنی و «خزانه حجّت» غزنویان و معتمد آن روزگار بود.
او در 385ق، در روستای حارث آباد در دو و نیم فرسنگی جنوب غربی سبزوار امروزی، از ناحیه بیهق، تولد یافت و در نیشابور، مرکز فرهنگی آن روزگار، به تحصیل پرداخت. در باره خانواده او، اطلاعی در دست نیست.
وی در 412ق، درحالی که بیش از 27 سال نداشت، به دیوان رسالت محمود غزنوی راه یافت. ابتدا شاگرد ابونصرِ مشکان بود و پس از نوزده سال به نیابت ابونصر به دبیری سلطان محمود و سپس به دبیری دیوان محمد بن محمود، سلطان مسعود، سلطان مودود و بالاخره فرخزاد بن مسعود برگزیده شد.
وی از همان جوانی در شغل خود بسیار مورد اعتماد بود. از واگذاری دبیری دیوان به او چنین برمی آید که علاوه بر دیگر فضیلت ها، خط خوشی نیز داشته است.
مورخان و زندگی نامه نویسان با عناوین «خواجه»، «شیخ»، «کاتب»، «امام» و «عمید» از او یاد کرده اند.
وی در دوره نهمین امیر غزنوی، عبدالرشید بن محمود سبکتکین، صاحب دیوانِ رسالت، نگهبان اسناد مهم و ضبط کردنی و «خزانه حجّت» غزنویان و معتمد آن روزگار بود.
او در 385ق، در روستای حارث آباد در دو و نیم فرسنگی جنوب غربی سبزوار امروزی، از ناحیه بیهق، تولد یافت و در نیشابور، مرکز فرهنگی آن روزگار، به تحصیل پرداخت. در باره خانواده او، اطلاعی در دست نیست.
وی در 412ق، درحالی که بیش از 27 سال نداشت، به دیوان رسالت محمود غزنوی راه یافت. ابتدا شاگرد ابونصرِ مشکان بود و پس از نوزده سال به نیابت ابونصر به دبیری سلطان محمود و سپس به دبیری دیوان محمد بن محمود، سلطان مسعود، سلطان مودود و بالاخره فرخزاد بن مسعود برگزیده شد.
وی از همان جوانی در شغل خود بسیار مورد اعتماد بود. از واگذاری دبیری دیوان به او چنین برمی آید که علاوه بر دیگر فضیلت ها، خط خوشی نیز داشته است.
wikinoor: بیهقی،_محمد_بن_حسین