بِیْهَقی، احمد بن علی (۴۷۰ـ نیشابور ۵۴۴ق)
(یا: بوجعفرک) ادیب و فقیه ایرانی. از مردم نیشابور بود. در قرائت و تفسیر و نحو و لغت اطلاعات بسیار داشت. از صاعد القاضی و الصندلی الواعظ حدیث می شنید، و کتاب صحاح جوهری را از بر کرد. شاگردان بسیار در خانه اش گرد می آمدند، ازجمله علی بن زید بیهقی. بوجعفرک جز برای ادای نماز از خانه خارج نمی شد. آثارش: تاج المصادر که درآن معانی مصادر عربی را به فارسی برگردانده و به کوشش ملک الکتاب شیرازی چاپ شده است (بمبئی، ۱۳۰۲ق)؛ ینابیع اللغة؛ 'المحیط بعلم القرآن؛ المحیط بلغات القرآن.
(یا: بوجعفرک) ادیب و فقیه ایرانی. از مردم نیشابور بود. در قرائت و تفسیر و نحو و لغت اطلاعات بسیار داشت. از صاعد القاضی و الصندلی الواعظ حدیث می شنید، و کتاب صحاح جوهری را از بر کرد. شاگردان بسیار در خانه اش گرد می آمدند، ازجمله علی بن زید بیهقی. بوجعفرک جز برای ادای نماز از خانه خارج نمی شد. آثارش: تاج المصادر که درآن معانی مصادر عربی را به فارسی برگردانده و به کوشش ملک الکتاب شیرازی چاپ شده است (بمبئی، ۱۳۰۲ق)؛ ینابیع اللغة؛ 'المحیط بعلم القرآن؛ المحیط بلغات القرآن.