بیهش شدن

لغت نامه دهخدا

بیهش شدن. [ هَُ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) بیهوش شدن. از خود بیخود گشتن :
هر آنکس که از دور بیند ترا
شود بیهش و برگزیند ترا.
فردوسی.
رجوع به بیهش و بیهوش شدن و هوش شود. || از هوش و خرد دور شدن :
ای شده مدهوش و بیهش پندحجت را بدار
کز عطای پند برتر نیست در دنیا عطا.
ناصرخسرو.
- بیهش شده ؛ بیهوش شده. که هوش خود از دست داده باشد. ازخودرفته :
بیدار شو از خواب و نگه کن که دگربار
بیدار شد این دهر شده بیهش و مدهوش.
ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

بیهوش شدن . از خود بیخود گشتن . یا از هوش و خرد دور شدن .

پیشنهاد کاربران

بپرس