بیهراس

لغت نامه دهخدا

بیهراس.[ هََ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + هراس ) بی خوف و ترس. ( آنندراج ). بی ترس و بی بیم. ( ناظم الاطباء ) :
بفرمود تا نزد او بیهراس
براه آورد لشکر ومنهراس.
اسدی.
دل از کاردشمن شده بیهراس
نه بازار لشکر نه آوای پاس.
نظامی.
هراسید از آن دشمن بیهراس
دل خصم راکرد از آنجا قیاس.
نظامی.
رجوع به هراس شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس