بیهار یا بهار ( به هندی: बिहार، به اردو: بهار ) از ایالت های کشور هند است و در شرق این کشور واقع شده است. ایالت بهار[ ۱] دومین ایالت بزرگ هند است. مرکز این ایلات شهر پتنه و جمعیت آن ۱۰۵ میلیون نفر است. نام بیهار از واژهٔ سانسکریت ویهارا ( विहार ) آمده و به معنی «اقامتگاه» است.
این ایالت ۹۴۱۶۳ کیلومتر مربع مساحت دارد. پس از اصلاحات ایالتی در سال ۲۰۰۰، بیهار هفتمین ایالت بزرگ هند و پرجمعیت ترین ایالت کشور پس از اوتار پرادش و ماهاراشترا است. بیهار از غرب با اوتار پرادش، از شمال با نپال، از شرق با بخش شمالی بنگال غربی و از جنوب با جارکند همسایه است. دشت بیهار توسط رود گنگ که از غرب به شرق جریان دارد، شکافته شده است.
زبان های رسمی این ایالت هندی و اردو است، اگرچه زبان های دیگر از جمله مایتیلی، ماگاهی، بوجپوری و دیگر زبان های بیهاری رایج اند. در هند باستان و کلاسیک، منطقه ای که اکنون بیهار است، مرکز قدرت، آموزش و فرهنگ محسوب می شد. از ماگادا، اولین امپراتوری هند، امپراتوری موریا، و همچنین یکی از پرطرفدارترین ادیان جهان: بوداگرایی، پدید آمد. امپراتوری های ماگادا، به ویژه تحت سلسله های مائوریا و گوپتا، بخش های بزرگی از جنوب آسیا را تحت یک حکومت مرکزی متحد کردند.
یکی دیگر از مناطق بیهار، میتیلا است که مرکز اولیه آموزش و مرکز پادشاهی ویده بود. از اواخر دهه ۱۹۷۰، بیهار از نظر توسعه اجتماعی و اقتصادی بسیار از سایر ایالت های هند عقب مانده است.
بین سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ رشد جمعیت بیهار ۲۵ درصد سریعتر از هر ایالت دیگر هند بود؛ به استثنای چند ایالت کم جمعیت در شمال دور و دو قلمرو. پنجاه و هشت درصد از جمعیت بیهار زیر ۲۵ سال سن دارند که بالاترین درصد در هند است. تنها ۱۱٫۲۹ درصد از جمعیت بیهار در مناطق شهری زندگی می کنند که بسیار کمتر از سایر ایالت ها و قلمروهای هند به جز ایالت کوهستانی هیماچال پرادش است. میانگین تراکم جمعیت با سایر ایالت های فدرال مطابقت دارد. بزرگترین شهرهای بیهار عبارتند از: پتنه، گایا، باگالپور، مظفرپور، داربانگا و پورنیا. بیهار یک ایالت کشاورزی است و هشتاد درصد جمعیت در کشاورزی کار می کنند.
نام بیهار از کلمه سانسکریت و پالی ویهارَه ( دواناگاری: विहार ) به معنای «اقامتگاه» گرفته شده است. منطقه ای که تقریباً ایالت کنونی را در بر می گیرد، اقامتگاه های ( ویهاراهای ) بودایی بسیاری داشت و محل سکونت راهبان بودایی در دوره های باستان و سده های میانه بود. منهاج سراج جوزجانی، نویسنده قرون وسطایی، در طبقات ناصری ثبت می کند که در سال ۱۱۹۸ بختیار خلجی کشتاری را در شهری انجام داد که بعدها به نام بیهار شریف شناخته شد. این شهر در حدود ۷۰ کیلومتری گایا بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین ایالت ۹۴۱۶۳ کیلومتر مربع مساحت دارد. پس از اصلاحات ایالتی در سال ۲۰۰۰، بیهار هفتمین ایالت بزرگ هند و پرجمعیت ترین ایالت کشور پس از اوتار پرادش و ماهاراشترا است. بیهار از غرب با اوتار پرادش، از شمال با نپال، از شرق با بخش شمالی بنگال غربی و از جنوب با جارکند همسایه است. دشت بیهار توسط رود گنگ که از غرب به شرق جریان دارد، شکافته شده است.
زبان های رسمی این ایالت هندی و اردو است، اگرچه زبان های دیگر از جمله مایتیلی، ماگاهی، بوجپوری و دیگر زبان های بیهاری رایج اند. در هند باستان و کلاسیک، منطقه ای که اکنون بیهار است، مرکز قدرت، آموزش و فرهنگ محسوب می شد. از ماگادا، اولین امپراتوری هند، امپراتوری موریا، و همچنین یکی از پرطرفدارترین ادیان جهان: بوداگرایی، پدید آمد. امپراتوری های ماگادا، به ویژه تحت سلسله های مائوریا و گوپتا، بخش های بزرگی از جنوب آسیا را تحت یک حکومت مرکزی متحد کردند.
یکی دیگر از مناطق بیهار، میتیلا است که مرکز اولیه آموزش و مرکز پادشاهی ویده بود. از اواخر دهه ۱۹۷۰، بیهار از نظر توسعه اجتماعی و اقتصادی بسیار از سایر ایالت های هند عقب مانده است.
بین سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ رشد جمعیت بیهار ۲۵ درصد سریعتر از هر ایالت دیگر هند بود؛ به استثنای چند ایالت کم جمعیت در شمال دور و دو قلمرو. پنجاه و هشت درصد از جمعیت بیهار زیر ۲۵ سال سن دارند که بالاترین درصد در هند است. تنها ۱۱٫۲۹ درصد از جمعیت بیهار در مناطق شهری زندگی می کنند که بسیار کمتر از سایر ایالت ها و قلمروهای هند به جز ایالت کوهستانی هیماچال پرادش است. میانگین تراکم جمعیت با سایر ایالت های فدرال مطابقت دارد. بزرگترین شهرهای بیهار عبارتند از: پتنه، گایا، باگالپور، مظفرپور، داربانگا و پورنیا. بیهار یک ایالت کشاورزی است و هشتاد درصد جمعیت در کشاورزی کار می کنند.
نام بیهار از کلمه سانسکریت و پالی ویهارَه ( دواناگاری: विहार ) به معنای «اقامتگاه» گرفته شده است. منطقه ای که تقریباً ایالت کنونی را در بر می گیرد، اقامتگاه های ( ویهاراهای ) بودایی بسیاری داشت و محل سکونت راهبان بودایی در دوره های باستان و سده های میانه بود. منهاج سراج جوزجانی، نویسنده قرون وسطایی، در طبقات ناصری ثبت می کند که در سال ۱۱۹۸ بختیار خلجی کشتاری را در شهری انجام داد که بعدها به نام بیهار شریف شناخته شد. این شهر در حدود ۷۰ کیلومتری گایا بود.
wiki: بیهار