بینی کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از غرور و تکبر کردن. ( آنندراج از بهار عجم ) : شکر کن غره مشو بینی مکن گوش دار و هیچ خودبینی مکن هر کسی کو از حسد بینی کند خویشتن بی گوش و بی بینی کند.
مولوی.
فرهنگ فارسی
کنایه از غرور و تکبر کردن ٠
پیشنهاد کاربران
بینی کردن به معنای � بی توجّهی� و �بی اعتنایی� از سر غرور و از سر حسد است. در تورکی از آن به � بورون ساللاماق� تعبیر می شود.