بینی دره

لغت نامه دهخدا

بینی دره. [ دَ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) منخر و سوراخ بینی. ( ناظم الاطباء ). نای بینی و پرده بینی و منخر. ( آنندراج ): القبع؛ بانگ بینی دره اسب. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

منخز و سوراخ بینی ٠ نای بینی و پرد. بینی و منخز ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس