بینی استه

لغت نامه دهخدا

بینی استه. [ اَ ت َ / ت ِ ] ( اِ مرکب ) استه بینی. استخوان بینی. استخوان مخصوص بینی و آن استخوانیست زوج در فوق و قدام و جوف بینی واقع و متمم آن است و دارای دو سطح و چهار کنار است.( جواهرالتشریح میرزا علی ص 81 ). رجوع به بینی شود.

فرهنگ فارسی

است. بینی ٠ استخوان بینی ٠ استخوان مخصوص بینی و آن استخوانیست زوج در فوق و قدام و جوف بینی واقع و متمم آنست و دارای دو سطح و چهار کنار است ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس