بینْچی، ماایو (۱۹۴۰)(Binchy, Maeve)
بینْچی، ماایو
نویسنده وروزنامه نگار ایرلندی. در دوبلین به دنیا آمد و در کالج دانشگاهیِ دوبلین تحصیل کرد؛ این شهر و اطراف آن غالباً پس زمینۀ آثارش را تشکیل می دهند. شماری نمایش نامه نوشته است، امّا شهرتش در مقام نویسنده به سبب داستان های کوتاه و رمان های اوست. ازجمله مجموعه داستان های کوتاه اوست: مسیر ویکتوریا، مسیر اصلی (۱۹۸۷)، و دوبلین۴ (۱۹۸۲). رمان های بینچی، که معمولاً به زندگی مردم معمولی می پردازند، عبارت اند از شمع یک پنی (۱۹۸۲)، تابستان کرم شب تاب (۱۹۸۷)، محفل دوستان (۱۹۹۰؛ در ۱۹۹۵ فیلمی از آن ساخته شد)، راش سرخ (۱۹۹۲)، دریاچۀ شیشه ای (۱۹۹۴)، کلاس شبانه (۱۹۹۶)، و جادۀ تارا (۱۹۹۸). بینچی در مقام معلم و سفرنامه نویس پاره وقت در ۱۹۶۹ به نشریۀ آیریش تایمز پیوست و بعد خبرنگار این روزنامه در لندن شد. تا سال ۲۰۰۰، که خود را بازنشسته کرد، برای روزنامه مطلب می نوشت و اشاره کرد که پَر سرخ (۲۰۰۱) آخرین رمانش خواهد بود. چند نمایش نامۀ او در دوبلین به اجرا درآمده اند. بینچی در ایرلند و در خارج از کشورش، برای نمایش نامۀ تلویزیونیِعمیقاً متأسف(۱۹۷۹) برندۀ جوایزی شد.
بینْچی، ماایو
نویسنده وروزنامه نگار ایرلندی. در دوبلین به دنیا آمد و در کالج دانشگاهیِ دوبلین تحصیل کرد؛ این شهر و اطراف آن غالباً پس زمینۀ آثارش را تشکیل می دهند. شماری نمایش نامه نوشته است، امّا شهرتش در مقام نویسنده به سبب داستان های کوتاه و رمان های اوست. ازجمله مجموعه داستان های کوتاه اوست: مسیر ویکتوریا، مسیر اصلی (۱۹۸۷)، و دوبلین۴ (۱۹۸۲). رمان های بینچی، که معمولاً به زندگی مردم معمولی می پردازند، عبارت اند از شمع یک پنی (۱۹۸۲)، تابستان کرم شب تاب (۱۹۸۷)، محفل دوستان (۱۹۹۰؛ در ۱۹۹۵ فیلمی از آن ساخته شد)، راش سرخ (۱۹۹۲)، دریاچۀ شیشه ای (۱۹۹۴)، کلاس شبانه (۱۹۹۶)، و جادۀ تارا (۱۹۹۸). بینچی در مقام معلم و سفرنامه نویس پاره وقت در ۱۹۶۹ به نشریۀ آیریش تایمز پیوست و بعد خبرنگار این روزنامه در لندن شد. تا سال ۲۰۰۰، که خود را بازنشسته کرد، برای روزنامه مطلب می نوشت و اشاره کرد که پَر سرخ (۲۰۰۱) آخرین رمانش خواهد بود. چند نمایش نامۀ او در دوبلین به اجرا درآمده اند. بینچی در ایرلند و در خارج از کشورش، برای نمایش نامۀ تلویزیونیِعمیقاً متأسف(۱۹۷۹) برندۀ جوایزی شد.
wikijoo: بینچی،_ماایو_(۱۹۴۰)