بینان

لغت نامه دهخدا

بینان. ( نف ، ق ) ( از: بین + َان ) صفت بیان حالت از دیدن. بیننده. || درحال دیدن. ( یادداشت مؤلف ).، بی نان. ( ص مرکب ) ( از: بی + نان ) که نان و قوت نداشته باشد. بی خوراک. فاقد ماده تغذیه. که وسیله تغذیه ندارد :
چو بی نان و بی آب و بی تن شدند
از ایران سوی شهر دشمن شدند.
فردوسی.
|| بی خورش. بی قاتق.
- بی نانخورش ؛ بی قاتق : اقفار؛ بی نان خورش گردیدن. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

صفت بیان حالت از دیدن بیننده . یا در حال دیدن .
که نان و قوت نداشته باشد . بی خوراک . فاقد ماد. تغذیه . که وسیل. تغذیه ندارد .

دانشنامه عمومی

بینان ( به لاتین: Biñan ) یک منطقهٔ مسکونی در فیلیپین است که در لاگونا واقع شده است. [ ۲]
عکس بینانعکس بینانعکس بینان
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس