بینا محسن

دانشنامه آزاد فارسی

بینا، محسن (همدان ۱۲۹۰ـ تهران ۱۳۸۴ش)
بینا، محسن
مترجم، نویسنده و شاعر ایرانی. در ۵ سالگی پدر را ازدست داد و به سرپرستی مادر بزرگ شد. در ۱۳۲۰ش از دانشگاه تهران در رشتۀ معقول مدرک لیسانس گرفت. علاوه بر تحصیلات دانشگاهی از محضر استادان بنام فلسفه و عرفان، ازجمله کاظم عصار الهی قمشه ای، سید علی همدانی، و حاج ملا آقاجان ابهری، بهره برد. پس از آن به همدان بازگشت و به کارهای آزاد مشغول شد و از خدمت در مشاغل اداری سرباز زد؛ فقط یک سال به تدریس در دبیرستان پرداخت. سرانجام به خاطر ضرر مالی و ورشکستگی، کار بازار را رها کرد و مجدداً به فرهنگ روی آورد و به عنوان دبیر حدود ۲۰ سال در همدان و ۱۰ سال در تهران خدمت کرد و در ۱۳۵۳ش بازنشسته شد. وی معلم انگلیسی برخی از شخصیت های برجستۀ انقلاب، همچون شهید بهشتی و هاشمی رفسنجانی بود. از آثار اوست: ترجمۀ مرد شرق از پروفسور آربری به مناسبت هزارۀ تولد ابن سینا (۱۳۳۳)؛ مجموعۀ گل (۱۳۳۹) اولین اثر عرفانی وی دربارۀ حافظ؛ مقامات معنوی؛ ترجمه و تفسیر منازل السائرین خواجه عبدالله انصاری، (۴ جلد، چاپ دوم، ۱۳۵۴ش)؛ موسی از دیدگاه قرآن (۱۳۶۰)؛ ارشادالمعلمین (ترجمه و تألیف، ۱۳۶۲)؛ شمع جمع در شرح و تفسیر هشت غزل عرفانی از امام خمینی (ره) (۱۳۷۱)؛ سراج الصّعود لمعاریج الشّهود که تعلیقیه ای است بر رسالۀ حق الیقین محمود شبستری (۱۳۷۱)؛ عیسی از دیدگاه قرآن (۱۳۷۳)؛ البدایة و النهایة (۱۳۷۶)؛ زبان وحی در آموزش صرف و نحو عربی (۱۳۸۱). غزل ها و مثنوی های عرفانی نیز از وی به جا مانده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس