بیموری. [ وَ ] ( حامص مرکب ) مهابت و صلابت. ( برهان ). برهان گوید بضم ثالث بوزن بی نوری ، بمعنی صلابت و مهابت است و بلاشبهه خبط کرده است زیرا بفتح «واو» اصح است ، چه ور و گر بمعنی صاحب و خداوند است و بیموری بر وزن سیمگری به این معنی مناسب است یعنی ترساننده. ( انجمن آرا ). و مؤلف بهار عجم نویسد که ظاهراً این مرکب است از بیم + ور که کلمه نسبت است از عالم رنجور و گنجور که یای مصدری بدان ملحق نموده بمعنی مذکور استعمال کرده اند و بر این قیاس بیمار زیرا که «ار» کلمه نسبت است و معنی ترکیبی آن منسوب به بیم و اطلاق آن بر مریض مجاز است چرا که در مرض بیم مرگ همی باشد. ( آنندراج ). توقیر و وقار وتعظیم و مهابت و صلابت. ( ناظم الاطباء ). این کلمه از فرهنگ دساتیر ص 237 است. ( از حاشیه برهان چ معین ).
