بیمه گر

/bimegar/

معنی انگلیسی:
insurer, underwriter

لغت نامه دهخدا

بیمه گر. [ م َ/ م ِ گ َ ] ( ص مرکب ) بیمه کننده. رجوع به بیمه شود.

فرهنگ فارسی

بیمه کننده .

فرهنگ عمید

شرکتی که جان یا مال کسی را از خطرها و خسارات احتمالی بیمه کند.

مترادف ها

insurer (اسم)
بیمه گر

underwriter (اسم)
متعهد، بیمه گر، تقبل کننده

فارسی به عربی

مومن

پیشنهاد کاربران

بیمه گر شخصی حقوقی است که در مقابل دریافت حق بیمه از بیمه گذار، جبران خسارت یا پرداخت مبلغ مشخصی را در صورت بروز حادثه تعهد می کند.
بیمه گر ( Insurer )
:[اصطلاح بیمه]شرکت بیمه ای است که مشخصات آن در بیمه نامه نوشته شده است. در ازای دریافت حق بیمه، متعهد به جبران خسارت های احتمالی طبق شرایط مندرج در بیمه نامه می باشد.

بپرس