کلمۀ بیمه هندی است و گویا نخستین بار عبداللطیف شوشتری در کتابش، تحفة العالم، آن را ذکر کرده است. واژۀ بیمه، رسماً در ایران ضمن قانون الحاق ایران به اتحادیۀ پستی جهانی در ۱۲۵۶ش به کار رفت. در ۱۲۶۹ با واگذاری امتیاز تشکیل مؤسسۀ بیمه به لازار پولیاکوف، تبعۀ روسی، کار بیمه در ایران آغاز شد. اوایل سلطنت احمدشاه قاجار در ۱۲۸۹ آغاز عملیات بیمه گری شرکت های خارجی، ازجمله مؤسسۀ روسی نادژدا، کافکاز مرکوری، و شرکت انگلیسی آلیانس بود. شرکت بیمۀ ایران در ۱۵ آبان ماه ۱۳۱۴ به همت دکتر آقایان و آقای داور با ۲۰ میلیون ریال سرمایه تشکیل شد. دولت مصدق در ۱۳۳۱ با تصویب تصویب نامه ای، که محدودیت های تازه ای برای شرکت های خارجی به وجود آورد، از تعداد شرکت های بیمۀ خارجی فعال در ایران کاست. در ۳۰ خرداد ۱۳۵۰ قانون تأسیس بیمۀ مرکزی ایران و بیمه گری به تصویب رسید و برای اولین بار امور بیمه زیر نظارت ضوابط قانونی درآمد. رشد سریع اقتصادی به توسعۀ بازار بیمۀ کشور در دهۀ ۱۳۵۰ منجر شد و مجدداً شرکت های بیمۀ خارجی را به سرمایه گذاری در ایران علاقه مند کرد، چنان که در ۱۳۵۳ و ۱۳۵۴ شرکت های بیمۀ تهران، دانا، حافظ و ایران و امریکا (توانا) با مشارکت سرمایه گذاران خارجی تأسیس شدند. در ۱۳۶۰ و ۱۳۶۱ براساس مصوبۀ هیئت مدیرۀ مشترک شرکت های بیمه، صدور بیمه نامه در ده شرکت بیمه متوقف شد و تنها سه شرکت بیمۀ ایران، آسیا، و البرز به فعالیت خود ادامه دادند. بیمۀ کارگران راه آهن سراسری نخستین اقدام در زمینۀ بیمۀ اجتماعی بود. در آبان ۱۳۲۲ لایحۀ جدید بیمۀ کارگران به تصویب دولت رسید و به موجب آن قانون بیمۀ کارگران از اواخر ۱۳۲۴ به اجرا درآمد. در ۱۳۲۷ بیمۀ فرهنگیان و در ۱۳۳۲ بیمۀ کارمندان دولت به شرکت بیمۀ ایران واگذار شد. در ۱۳۱۶، قانون بیمه در ۳۶ ماده به تصویب مجلس رسید و سازمان های بزرگی نظیر سازمان خدمات درمانی و سازمان تأمین اجتماعی از بطن شرکت بیمۀ ایران متولد شدند. بیمۀ مرکزی که یک نهاد مستقل بیمه است به پیشنهاد و حمایت بیمۀ ایران برای نظارت بر شرکت ها و مؤسسات بیمه ای تأسیس شد. در حال حاضر (۱۳۸۶) شرکت بیمۀ ایران بزرگ ترین شرکت بیمه در ایران است و در کشورهای حاشیۀ خلیج فارس و خاورمیانه و اروپا نمایندگی دارد و به منزلۀ بنیادگذار صنعت بیمه در ایران شناخته شده است. طرح های بیمۀ اجتماعی نیز در ایران با توجه به افراد تحت حمایت آن به ۳ دسته تقسیم می شوند: سازمان تأمین اجتماعی؛ سازمان بازنشستگی کشور؛ و صندوق های بازنشستگی مستقل که کارکنان شاغل در مؤسسات تابعۀ خود را تحت حمایت دارد.
wikijoo: بیمه_در_ایران