بیماری پیرادندانی

دانشنامه عمومی

بیماری پیرادندانی[ ۱] ( به انگلیسی: periodontal disease ) به بیماری بافت های نگهدارنده یا نگه ندارنده دندان ها گفته می شود. بافت های نگهدارنده دندان ها عبارتند از لثه، الیاف اتصال دهنده دندان به استخوان و بافت استخوانی اطراف دندان. اگر بهداشت دهان و دندان به درستی رعایت نشود با ایجاد پلاک دندانی و ترشح سموم از میکروب های آن بافتهای مجاور تحت تأثیر قرار می گیرند. اگر مشکلی در هر یک از اجزا، نگهدارنده دندان در استخوان ایجاد شود فرد دچار بیماری پریودنتال شده است. این بیماری در مراحل اولیه یا درگیر کردن لثه باعث ایجاد التهاب لثه می شود که با خونریزی در هنگام لمس یا مسواک زدن آغاز می شود. در مراحل بعدی با درگیر شدن الیاف نگهدارنده و استخوان به مراحل پیشرفته تری می رسد. با فرارسیدن حالت پیشرفته این بیماری دندان ها لق شده و از دست می روند. [ ۲]
عکس بیماری پیرادندانی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

بیماری پیرادَنْدانی (periodental disease)
نام جدید پیوره، بیماری لثه ها و استخوان اطراف دندان ها. علت آن تجمع پلاکها و ریزسازواره هاست. اگر بیماری درمان نشود، لثه ها از دندان فاصله می گیرد، دندان ها سست می شوند و می افتند. و نهایتاً باکتری ها می توانند استخوان اطراف دندان ها را تخریب کنند. در این حالت، عمل جراحی لازم می شود. بیماری پیرادندانی در ۱۰ درصد از جمعیت جهان دیده می شود. در انگلستان و امریکا، نوعی درمان با استفاده از ژل در ۱۹۹۷ آغاز شد. در این روش، هنگام عمل جراحی، ژل به بافت های بیمار مالیده می شود. این ژل خاص باعث تحریک بافت های لثه و رشد مجدد آن ها می شود. با این روش، حدود ۷۰ درصد از بافت مجدداً رشد می کند. پژوهشگران استرالیایی در سال ۲۰۰۰ کشف کردند که مصرف مقادیر کم آسپیرین می تواند در پیشگیری از بروز این بیماری مفید باشد.

پیشنهاد کاربران

بپرس