بیماری های غیر واگیر به گونه ای از بیماری ها گفته می شود که به صورت مستقیم از یک فرد به فرد دیگر قابل انتقال نیست. برخی از بیماری های غیر واگیر شامل پارکینگسون، بیماری های خودایمنی، سکته، اکثر بیماری های قلبی، اکثر سرطان ها، دیابت، بیماری های مزمن کلیوی، آب مروارید و پوکی استخوان می شود. این بیماری ها اکثراً غیر عفونی هستند، با این حال برخی از بیماری های انگلی که در آن چرخه عمر انگل شامل انتقال میزبان به میزبان نیست نیز در گروه بیماری های غیر واگیر جا می گیرند.
بیماری های غیر واگیر عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. در سال ۲۰۱۲، شصت و هشت درصد آمار فوت به دلیل ابتلا به این بیماری ها بوده است ( ۳۸ میلیون ) . از سال ۲۰۰۰ تا زمان ارائه این آمار بیماری های غیر واگیر رشدی معادل ۶۰٪ داشته است. نیمی از این جمعیت سنی زیر ۷۰ سال دارند. زنان نیز درصد قابل ملاحظه ای از مبتلایان را به خود اختصاص داده است. عوامل خطری چون ویژگی های فردی، سبک زندگی و عوامل محیطی احتمال ابتلا به بسیاری از بیماری های غیر واگیر را افزایش می دهند. هر سال حداقل ۵ میلیون نفر بر اثر استعمال دخانیات جان خود را از دست می دهند. تلفات ناشی از اضافه وزن و کلسترول بالا نیز چیزی ۸/۲ میلیون نفر در سراسر جهان است.
عوامل خطری چون ویژگی های فردی، سبک زندگی و عوامل محیطی ریسک ابتلا به بیماری های غیر واگیر را افزایش می دهند. برخی از این عوامل خطر عبارتند از جنسیت، عوامل ژنتیکی، تماس با هوای آلوده و رفتارهایی چون استعمال دخانیات، رژیم غذایی نامناسب و عدم تحرک جسمانی که به فشار خون بالا و چاقی منجر می شود که در نتیجه فرد را بیش از دیگران در معرض ابتلا به بیماری های غیرواگیر قرار می دهد. بسیاری از بیماری های غیرواگیر قابل پیشگیری است چون می توان با اجتناب از عوامل خطر به آن ها مبتلا نشد.
سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۰۲، پنج عامل خطر اصلی ابتلا به بیماری های غیر واگیر را از بین ده عامل خطر معرفی کرد. این پنج عامل خطر عبارت است از افزایش فشار خون، افزایش کلسترول، مصرف دخانیات و مشروبات الکلی و اضافه وزن. علاوه بر این شرایط اقتصادی و اجتماعی نیز در ردیف این عوامل خطر می توان برشمرد.
پیش بینی می شود چنانچه از عوامل خطر اجتناب شود، ۸۰٪ موارد بیماری های قلبی، انواع سکته ها و دیابت نوع دوم همچنین ۴۰٪ انواع سرطان قابل پیشگیری خواهد بود. انجام اقداماتی که پیشگیری از بیماری های غیرواگیر را دنبال می کند می تواند به طور قابل توجهی آمار ابتلا به بیماری های غیر واگیر را کاهش دهد. تمرکز بر روی رژیم غذایی مناسب و افزایش فعالیت فیزیکی تأثیر ملموسی بر پیشگیری از بیماری های غیرواگیر داشته است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبیماری های غیر واگیر عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. در سال ۲۰۱۲، شصت و هشت درصد آمار فوت به دلیل ابتلا به این بیماری ها بوده است ( ۳۸ میلیون ) . از سال ۲۰۰۰ تا زمان ارائه این آمار بیماری های غیر واگیر رشدی معادل ۶۰٪ داشته است. نیمی از این جمعیت سنی زیر ۷۰ سال دارند. زنان نیز درصد قابل ملاحظه ای از مبتلایان را به خود اختصاص داده است. عوامل خطری چون ویژگی های فردی، سبک زندگی و عوامل محیطی احتمال ابتلا به بسیاری از بیماری های غیر واگیر را افزایش می دهند. هر سال حداقل ۵ میلیون نفر بر اثر استعمال دخانیات جان خود را از دست می دهند. تلفات ناشی از اضافه وزن و کلسترول بالا نیز چیزی ۸/۲ میلیون نفر در سراسر جهان است.
عوامل خطری چون ویژگی های فردی، سبک زندگی و عوامل محیطی ریسک ابتلا به بیماری های غیر واگیر را افزایش می دهند. برخی از این عوامل خطر عبارتند از جنسیت، عوامل ژنتیکی، تماس با هوای آلوده و رفتارهایی چون استعمال دخانیات، رژیم غذایی نامناسب و عدم تحرک جسمانی که به فشار خون بالا و چاقی منجر می شود که در نتیجه فرد را بیش از دیگران در معرض ابتلا به بیماری های غیرواگیر قرار می دهد. بسیاری از بیماری های غیرواگیر قابل پیشگیری است چون می توان با اجتناب از عوامل خطر به آن ها مبتلا نشد.
سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۰۲، پنج عامل خطر اصلی ابتلا به بیماری های غیر واگیر را از بین ده عامل خطر معرفی کرد. این پنج عامل خطر عبارت است از افزایش فشار خون، افزایش کلسترول، مصرف دخانیات و مشروبات الکلی و اضافه وزن. علاوه بر این شرایط اقتصادی و اجتماعی نیز در ردیف این عوامل خطر می توان برشمرد.
پیش بینی می شود چنانچه از عوامل خطر اجتناب شود، ۸۰٪ موارد بیماری های قلبی، انواع سکته ها و دیابت نوع دوم همچنین ۴۰٪ انواع سرطان قابل پیشگیری خواهد بود. انجام اقداماتی که پیشگیری از بیماری های غیرواگیر را دنبال می کند می تواند به طور قابل توجهی آمار ابتلا به بیماری های غیر واگیر را کاهش دهد. تمرکز بر روی رژیم غذایی مناسب و افزایش فعالیت فیزیکی تأثیر ملموسی بر پیشگیری از بیماری های غیرواگیر داشته است.
wiki: بیماری های غیر واگیر