اختلال روان تنی یا اختلال سایکوسوماتیک ( به انگلیسی: Psychosomatic medicine ) به صورت اختلال بدنی که تحت تأثیر ذهن قرار دارد یا در شدیدترین حالت، توسط ذهن ایجاد می شود، تعریف شده است. [ ۱] اختلال های روان تنی، شامل اختلال هایی است که در آن ها نشانه ها مستقیماً مربوط به آسیب مغزی یا وجود یک وضع غیرعادی در محیط زیست شیمیایی مغز است؛ ممکن است در نتیجه پیری، بیماری های تباه کننده دستگاه عصبی ( مثل سیفیلیس ) ، یا فروبری مواد سمی ( مثل مسمومیت ناشی از سرب یا الکلیسم ) ایجاد شوند. [ ۲]
تشخیص اختلال روان تنی، زمانی صورت می گیرد که یک اختلال با آسیب جسمانی شناخته شده وجود داشته باشد و رویدادهایی که از نظر روان شناختی معنادار هستند، قبل از اختلال واقع شده و به شروع یا وخیم تر شدن آن کمک کنند. زمانی که عوامل روان شناختی بر بیماری جسمانی تأثیر می گذارند، معمولاً فرد انکار می کند که بیمار است، از مصرف دارو خودداری می کند و ممکن است وجود عوامل خطر را که احتمالاً حالت جسمانی را وخیم تر می کنند، نادیده بگیرد. ملاک اول، اختلال های روان تنی را از اختلال های جسمانی شکل جدا می کند. اختلال های جسمانی شکل، مبنای جسمانی شناخته شده ای ندارند اما اختلال های روان تنی، مبنای جسمانی دارند. عوامل روانی می توانند شرایط جسمانی متعدد را در تعداد زیادی از دستگاه های عضوی تحت تأثیر قرار دهند، دستگاه هایی نظیر: دستگاه تنفسی، دستگاه قلبی – عروقی، پوست و دستگاه معدی – روده ای و اندام های حسی. در هر فرد ممکن است تنها یک دستگاه عضوی در برابر تأثیرات روانی آسیب پذیر باشد. [ ۳]
زخم گوارشی، فرسایش محدود غشاء مخاطی معده یا اثنی عشر، قسمت بالای روده باریک است. این زخم ها را به این علت گوارشی می گویند که معمولاً تصور بر این است که آن ها حداقل تا اندازه ای توسط پپسین ایجاد می شوند. در شیره اسیدی که معده به طور عادی آن را ترشح می کند، پپسین وجود دارد. افرادی که اسید هیدروکلریک یا پپسین بیش از حد ترشح می کنند، اشخاصی که دفاع مخاطی بسیار ضعیفی در برابر اسید دارند و افرادی که پوشش معدی آن ها به کندی احیاء می شود، عموماً در برابر زخم ها آسیب پذیرترند. این حالت می تواند به صورت ژنتیکی به ارث برده شده باشد. در افرادی که ضعف سرشتی دستگاه روده ای دارند ( مانند ترشح بیش از حد اسید ارثی ) وقتی که با انواع خاصی از استرس مواجه می شوند، ممکن است زخم های گوارشی ایجاد شوند. نتایج تحقیقات پژوهشگران نشان می دهد که حالت های هیجانی چون خشم و اضطراب باعث می شوند اسید معده زیاد ترشح شود؛ این به نوبه خود به ایجاد زخم های گوارشی کمک می کند. همچنین، برخی از مشاغل اضطراب برانگیز ممکن است باعث شوند که کارکنان بیشتری به زخم معده مبتلا شوند. در این حالت نیز، اضطراب بیشتر، اسید زیادی را در معده تولید می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتشخیص اختلال روان تنی، زمانی صورت می گیرد که یک اختلال با آسیب جسمانی شناخته شده وجود داشته باشد و رویدادهایی که از نظر روان شناختی معنادار هستند، قبل از اختلال واقع شده و به شروع یا وخیم تر شدن آن کمک کنند. زمانی که عوامل روان شناختی بر بیماری جسمانی تأثیر می گذارند، معمولاً فرد انکار می کند که بیمار است، از مصرف دارو خودداری می کند و ممکن است وجود عوامل خطر را که احتمالاً حالت جسمانی را وخیم تر می کنند، نادیده بگیرد. ملاک اول، اختلال های روان تنی را از اختلال های جسمانی شکل جدا می کند. اختلال های جسمانی شکل، مبنای جسمانی شناخته شده ای ندارند اما اختلال های روان تنی، مبنای جسمانی دارند. عوامل روانی می توانند شرایط جسمانی متعدد را در تعداد زیادی از دستگاه های عضوی تحت تأثیر قرار دهند، دستگاه هایی نظیر: دستگاه تنفسی، دستگاه قلبی – عروقی، پوست و دستگاه معدی – روده ای و اندام های حسی. در هر فرد ممکن است تنها یک دستگاه عضوی در برابر تأثیرات روانی آسیب پذیر باشد. [ ۳]
زخم گوارشی، فرسایش محدود غشاء مخاطی معده یا اثنی عشر، قسمت بالای روده باریک است. این زخم ها را به این علت گوارشی می گویند که معمولاً تصور بر این است که آن ها حداقل تا اندازه ای توسط پپسین ایجاد می شوند. در شیره اسیدی که معده به طور عادی آن را ترشح می کند، پپسین وجود دارد. افرادی که اسید هیدروکلریک یا پپسین بیش از حد ترشح می کنند، اشخاصی که دفاع مخاطی بسیار ضعیفی در برابر اسید دارند و افرادی که پوشش معدی آن ها به کندی احیاء می شود، عموماً در برابر زخم ها آسیب پذیرترند. این حالت می تواند به صورت ژنتیکی به ارث برده شده باشد. در افرادی که ضعف سرشتی دستگاه روده ای دارند ( مانند ترشح بیش از حد اسید ارثی ) وقتی که با انواع خاصی از استرس مواجه می شوند، ممکن است زخم های گوارشی ایجاد شوند. نتایج تحقیقات پژوهشگران نشان می دهد که حالت های هیجانی چون خشم و اضطراب باعث می شوند اسید معده زیاد ترشح شود؛ این به نوبه خود به ایجاد زخم های گوارشی کمک می کند. همچنین، برخی از مشاغل اضطراب برانگیز ممکن است باعث شوند که کارکنان بیشتری به زخم معده مبتلا شوند. در این حالت نیز، اضطراب بیشتر، اسید زیادی را در معده تولید می کند.
wiki: بیماری های روان تنی