بیماری های خودایمنی در زنان ( انگلیسی: Autoimmune disease in women ) شرحی است بر بیماری های خودایمنی که زنان را درگیر می کند. به نظر می رسد این بیماری ها در زنان بسیار بیشتر از مردان است. [ ۱] علت چنین شرایطی دقیقاً مشخص نیست، اما ممکن است تا حدی به سبب حضور یک نسخهٔ اضافی از کروموزوم ایکس باشد که زنان در مقایسه با نسخه منفرد همین کروموزوم در مردان دارند.
تصور می شود که افزایش احتمال خطر بروز این بیماری ها در زنان با تغییرات فیزیولوژیکی مرتبط باشد. به عنوان مثال، تغییرات هورمونی، کروموزوم های جنسی، فشار روانی، ژنتیک یا عوامل گوناگون دیگر. [ ۲] برخی از این تفاوت ها در زنان منحصر به فرد است، مانند پی آمدهای دوران بارداری. این احتمال وجود دارد که این واکنش های ایمنی طی بارداری تشدید شوند، چرا که سیستم ایمنی مادر برای محافظت از او و نوزادش فعال است. [ ۳] زنان مبتلا به بیماری های خودایمنی می توانند با خیال راحت بچه دار شوند. بسته به بیماری و شدت آن، خطراتی برای مادر یا نوزاد وجود دارد. برای برخی از زنان، علائم در دوران بارداری بهبود می یابند، در حالی که برخی دیگر متوجه می شوند که علائم آنها شعله ور و تشدید شده است. همچنین، برخی از داروهایی که برای درمان بیماری های خودایمنی استفاده می شوند ممکن است برای استفاده در دوران بارداری بی خطر نباشند. [ ۴] [ ۵] نکته مهم این است که روش های دیگری برای درمان این بیماری ها وجود دارد، مانند تغییر سبک زندگی برای کمک به کنترل فعالیت شدید سیستم ایمنی.
به نظر می رسد برخی از بیماری های خودایمنی در زنان بیشتر از مردان باشد. برخی از این موارد عبارتند از:
• بیماری سلیاک
• تیروئیدیت هاشیموتو
• لوپوس منتشر
• روماتیسم مفصلی
• سندرم شوگرن
• بیماری گریوز
• میاستنی گراویس
• بیماری التهابی روده
• پسوریازیس
در حالی که علت دقیق بیماری های خودایمنی نامشخص است، چند نظریه وجود دارد که ممکن است دلیل شیوع بیشتر این بیماری ها را در زنان توجیه کند. برخی از این دلایل احتمالی شامل اثر تغییرات هورمونی و کروموزوم های جنسی است.
بسیاری از ژن هایی که در پاسخ ایمنی بدن نقش دارند بر روی کروموزوم ایکس قرار دارند که زن ها دو نسخه از آن وجود دارد؛ در حالی که مردان فقط یک نسخه از کروموزوم ایکس را دارند. معمولاً بیان ژن های کروموزوم ایکس به طور تصادفی در یکی از دو نسخه کروموزومی آن در زنان به منظور ایجاد تعادل و جلوگیری از بیش تولید پروتئین مربوط، غیرفعال می شود. [ ۶] اگر غیرفعال شدن نسخه های اضافی این ژن ها به طور ناقص صورت بگیرد، ممکن است برخی از ژن های دخیل در پاسخ ایمنی بیش از حد بیان شوند که موجب پاسخ ایمنی قوی تر و افزایش خطر ابتلا به بیماری های خودایمنی خواهد شد. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتصور می شود که افزایش احتمال خطر بروز این بیماری ها در زنان با تغییرات فیزیولوژیکی مرتبط باشد. به عنوان مثال، تغییرات هورمونی، کروموزوم های جنسی، فشار روانی، ژنتیک یا عوامل گوناگون دیگر. [ ۲] برخی از این تفاوت ها در زنان منحصر به فرد است، مانند پی آمدهای دوران بارداری. این احتمال وجود دارد که این واکنش های ایمنی طی بارداری تشدید شوند، چرا که سیستم ایمنی مادر برای محافظت از او و نوزادش فعال است. [ ۳] زنان مبتلا به بیماری های خودایمنی می توانند با خیال راحت بچه دار شوند. بسته به بیماری و شدت آن، خطراتی برای مادر یا نوزاد وجود دارد. برای برخی از زنان، علائم در دوران بارداری بهبود می یابند، در حالی که برخی دیگر متوجه می شوند که علائم آنها شعله ور و تشدید شده است. همچنین، برخی از داروهایی که برای درمان بیماری های خودایمنی استفاده می شوند ممکن است برای استفاده در دوران بارداری بی خطر نباشند. [ ۴] [ ۵] نکته مهم این است که روش های دیگری برای درمان این بیماری ها وجود دارد، مانند تغییر سبک زندگی برای کمک به کنترل فعالیت شدید سیستم ایمنی.
به نظر می رسد برخی از بیماری های خودایمنی در زنان بیشتر از مردان باشد. برخی از این موارد عبارتند از:
• بیماری سلیاک
• تیروئیدیت هاشیموتو
• لوپوس منتشر
• روماتیسم مفصلی
• سندرم شوگرن
• بیماری گریوز
• میاستنی گراویس
• بیماری التهابی روده
• پسوریازیس
در حالی که علت دقیق بیماری های خودایمنی نامشخص است، چند نظریه وجود دارد که ممکن است دلیل شیوع بیشتر این بیماری ها را در زنان توجیه کند. برخی از این دلایل احتمالی شامل اثر تغییرات هورمونی و کروموزوم های جنسی است.
بسیاری از ژن هایی که در پاسخ ایمنی بدن نقش دارند بر روی کروموزوم ایکس قرار دارند که زن ها دو نسخه از آن وجود دارد؛ در حالی که مردان فقط یک نسخه از کروموزوم ایکس را دارند. معمولاً بیان ژن های کروموزوم ایکس به طور تصادفی در یکی از دو نسخه کروموزومی آن در زنان به منظور ایجاد تعادل و جلوگیری از بیش تولید پروتئین مربوط، غیرفعال می شود. [ ۶] اگر غیرفعال شدن نسخه های اضافی این ژن ها به طور ناقص صورت بگیرد، ممکن است برخی از ژن های دخیل در پاسخ ایمنی بیش از حد بیان شوند که موجب پاسخ ایمنی قوی تر و افزایش خطر ابتلا به بیماری های خودایمنی خواهد شد. [ ۶]
