بیماری نورون حرکتی ( انگلیسی: Motor neuron disease ) ( MND ) به هر یک از پنج اختلالات عصبی که به طور انتخابی نورون های حرکتی را تحت تأثیر قرار می دهد، سلول هایی که کنترل فعالیت عضلانی داوطلبانه از جمله صحبت کردن، راه رفتن، بلع و حرکت کلی بدن را بر عهده دارند، گویند. اختلال در آنها باعث افزایش ناتوانی و در نهایت مرگ می شود.
در ایالات متحده نام بیماری نورون حرکتی اغلب اوقات به جای اسکلروزیس آمیوتروفیک جانبی استفاده می شود. چهار اسم دیگر بیماری نورون حرکتی عبارتند از: اسکلروز جانبی اولیه، آتروفی عضلانی، فلج بولبار پیشرونده و فلج شبه بولبار. در بریتانیا نیز به این بیماری نوعی اختلال از بیماری های نورون حرکتی گویند هر چند که آن را نیز به عنوان اسکلروزیس آمیوتروفیک جانبی می شناسند. برای جلوگیری از سردرگمی، یک کنفرانس تحقیقات علمی سالانه به این موضوع اختصاص داده شده که به مطالعه MND می پردازد و سمپوزیوم بین المللی ALS/MND نامیده می شود.
در طبقه بندی رایج ترین، اصطلاح «بیماری نورون حرکتی» به پنج اختلالات زیر که هر دو نورون فوقانی حرکتی ( UMN ) یا نورون های حرکتی تحتانی ( LMN ) یا هر دو تأثیر می گذارد عبارتند از:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر ایالات متحده نام بیماری نورون حرکتی اغلب اوقات به جای اسکلروزیس آمیوتروفیک جانبی استفاده می شود. چهار اسم دیگر بیماری نورون حرکتی عبارتند از: اسکلروز جانبی اولیه، آتروفی عضلانی، فلج بولبار پیشرونده و فلج شبه بولبار. در بریتانیا نیز به این بیماری نوعی اختلال از بیماری های نورون حرکتی گویند هر چند که آن را نیز به عنوان اسکلروزیس آمیوتروفیک جانبی می شناسند. برای جلوگیری از سردرگمی، یک کنفرانس تحقیقات علمی سالانه به این موضوع اختصاص داده شده که به مطالعه MND می پردازد و سمپوزیوم بین المللی ALS/MND نامیده می شود.
در طبقه بندی رایج ترین، اصطلاح «بیماری نورون حرکتی» به پنج اختلالات زیر که هر دو نورون فوقانی حرکتی ( UMN ) یا نورون های حرکتی تحتانی ( LMN ) یا هر دو تأثیر می گذارد عبارتند از:
wiki: بیماری نورون حرکتی