بیماری جنون گاوی

دانشنامه آزاد فارسی

بیماری جنون گاوی (bovine spongiform encephalopathy)
مرضی از نوع اسکراپی در گوسفند، که گاو به آن مبتلا می شود و به عصبانیت، فقدان هماهنگی و مرگ می انجامد. این بیماری که نخستین بار در ۱۹۸۵ شناسایی شد تا ۱۹۹۶ به مرگ ۱۵۸هزار رأس گاو انگلیسی انجامید. به دنبال شیوع این بیماری در گاوهای فرانسوی، آلمانی و اسپانیایی در اواخر سال ۲۰۰۰، وزرای کشاورزی اتحادیۀ اروپا دربارۀ ممنوعیت استفاده از غذاهای تهیه شده از گوشت و استخوان حیوانات، و معدوم کردن گاوهایی که بیش از ۳۰ ماه عمر داشتند، به شرط انجام آزمایش بی اس ای روی آن ها، از اول ژانویۀ ۲۰۰۱ به توافق رسیدند. جنون گاوی از بیماری هایی است که به آسیب های اسفنجی شکل مسری معروف اند؛ زیرا علامت آن ها بروز تغییرات اسفنجی در بافت مغز است. برخی از دانشمندان اعتقاد دارند که تمام این بیماری ها ازجمله بیماری کروتسفِلد ـ ژاکوب (سی جی دی) در انسان ها، در واقع همان بیماری است و در ۱۹۹۶ به اثبات رسید که میان مرگ ۱۰ جوان به دلیل ابتلا به سی جی دی و مصرف فرآورده های گوشت گاو نوعی رابطه وجود دارد. علت این بیماری ها که در سراسر جهان تلفات بسیار به همراه داشته، هنوز به درستی روشن نیست، اما ممکن است ناشی از یک پروتئین مزاحم به نام پریون باشد. پریون امکان دارد مادرزادی باشد یا از طریق بافت آلوده منتقل شود. نخستین موارد بی اس ای در دانمارک، فرانسه، آلمان و اسپانیا در سال ۲۰۰۰ گزارش شد. در ژانویۀ ۲۰۰۱، سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو) به کشورهای در حال توسعه برای جلوگیری از تبدیل بی اس ای به یک مسئلۀ جهانی هشدار داد؛ زیرا غذاهای بالقوه آلودۀ گوشت و استخوان پس از شیوع بی اس ای در انگلستان به کشورهای در حال توسعه صادر شده بود. کشتار جمعی گاوهای مبتلا بخشی از اقدامات اتحادیۀ اروپا علیه بی اس ای بود، اما در آلمان موجب برانگیختن خشم عمومی شد؛ زیرا عموماً هدف از این برنامه را بیشتر کمک به کشاورزان می دانستند تا حمایت از مصرف کننده.

پیشنهاد کاربران

بپرس