بیمارتن. [ ت َ ] ( ص مرکب ) تن بیمار. که تن بیمار داشته باشد. رنجورتن. علیل المزاج : آفتاب اشترسواری بر فلک بیمارتن در طواف کعبه محرم وار عریان آمده.خاقانی.
