بیلیل
لغت نامه دهخدا
بیلیل. [ب ِ لیِل ْ ] ( اِخ ) جان دو. بارون انگلیسی ( 1269 م. ).مؤسس کالج بیلیل در آکسفرد، نایب السلطنه الکساندرسوم در اسکاتلند بود ولی بعنوان خیانت برکنار شد.
بیلیل. [ ب ِ لیِل ْ ] ( اِخ ) جان دو. ( 1249 - 1315 م. ) سومین پسر بیلیل ( بارون )، در 1292 - 1296 م. پادشاه اسکاتلند بود. وی پس از مرگ مارگریت دوشیزه نروژ ( 1290 م. ) مدعی سلطنت شد... و تاجگذاری نمود. در 1299 م. در فرانسه گوشه گزید. ( از دائرة المعارف فارسی ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید