بِیلیس، ویلیام مَدوک (۱۸۶۰ـ۱۹۲۴)(Bayliss, William Maddock)
بِیلیس، ویلیام مَدوک
فیزیولوژیست انگلیسی. در ۱۹۰۲، با همکاری ارنست استارلینگ موفق به کشف هورمون گوارشی سکرتین شد. سکرتین اولین هورمون کشف شده است. در جریان جنگ جهانی اول، با تزریق محلول نمکی به مجروحان درمان شوک را آغاز کرد. در ۱۹۲۲، لقب سِر گرفت. در وولورهمپتون، واقع در استفوردشر، زاده شد و در یونیورسیتی کالج لندن و آکسفورد درس خواند و در همان جا به درجۀ استادی رسید. در بررسی پوشش داخلی دوازدهه (بخش اول رودۀ باریک)، دریافت که در جریان هضم غذا، زمانی که شیرۀ معدۀ حاوی اسید کلریدریک به دوازدهه وارد می شود، پوشش داخلی این بخش از روده مادّه ای شیمیایی را در خون رها می کند که موجب ترشح شیرۀ لوزالمعده می شود. این مادّه همان هورمون سکرتین است. بیلیس دربارۀ فعال سازی آنزیم ها، مخصوصاً آنزیم تریپسین که از لوزالمعده ترشح می شود، نیز تحقیق کرد. علاوه بر این، بیلیس و استارلینگ در زمینۀ حرکات دودی و نحوۀ عصب رسانی به روده و فشار درون دستگاه سرخ رگی و سیاه رگی نیز تحقیقاتی صورت دادند. کتاباصول فیزیولوژی عمومی بیلیس (۱۹۱۵) به منزلۀ اثری مرجع شناخته شده است.
بِیلیس، ویلیام مَدوک
فیزیولوژیست انگلیسی. در ۱۹۰۲، با همکاری ارنست استارلینگ موفق به کشف هورمون گوارشی سکرتین شد. سکرتین اولین هورمون کشف شده است. در جریان جنگ جهانی اول، با تزریق محلول نمکی به مجروحان درمان شوک را آغاز کرد. در ۱۹۲۲، لقب سِر گرفت. در وولورهمپتون، واقع در استفوردشر، زاده شد و در یونیورسیتی کالج لندن و آکسفورد درس خواند و در همان جا به درجۀ استادی رسید. در بررسی پوشش داخلی دوازدهه (بخش اول رودۀ باریک)، دریافت که در جریان هضم غذا، زمانی که شیرۀ معدۀ حاوی اسید کلریدریک به دوازدهه وارد می شود، پوشش داخلی این بخش از روده مادّه ای شیمیایی را در خون رها می کند که موجب ترشح شیرۀ لوزالمعده می شود. این مادّه همان هورمون سکرتین است. بیلیس دربارۀ فعال سازی آنزیم ها، مخصوصاً آنزیم تریپسین که از لوزالمعده ترشح می شود، نیز تحقیق کرد. علاوه بر این، بیلیس و استارلینگ در زمینۀ حرکات دودی و نحوۀ عصب رسانی به روده و فشار درون دستگاه سرخ رگی و سیاه رگی نیز تحقیقاتی صورت دادند. کتاباصول فیزیولوژی عمومی بیلیس (۱۹۱۵) به منزلۀ اثری مرجع شناخته شده است.
wikijoo: بیلیس،_ویلیام_مدوک_(۱۸۶۰ـ۱۹۲۴)