ویلیام جفرسون «بیل» کلینتون ( به انگلیسی: William Jefferson Clinton ) با نام اصلی ویلیام جفرسون بلایت سوم ( به انگلیسی: William Jefferson Blythe III ) ( زاده ۱۹ اوت ۱۹۴۶ ) چهل و دومین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۱ بود. وی پیش از ریاست جمهوری، به عنوان فرماندار آرکانزاس ( ۱۹۷۹–۱۹۸۱ و ۱۹۸۳–۱۹۹۲ ) و دادستان کل آرکانزاس ( ۱۹۷۷–۱۹۷۹ ) خدمت می کرد. کلینتون به عنوان یک دموکرات نو شناخته می شد و بسیاری از سیاست های او منعکس کننده فلسفه سیاسی «راه سوم» میانه رو بود. وی شوهر وزیر امور خارجه سابق، سناتور سابق ایالات متحده و دو بار نامزد ریاست جمهوری هیلاری کلینتون است.
... [مشاهده متن کامل]
کلینتون در آرکانزاس متولد و بزرگ شد و در دانشگاه جورج تاون، کالج دانشگاه آکسفورد و دانشکده حقوق ییل تحصیل کرد. وی با هیلاری رودهام در ییل ملاقات کرد و آنها در سال ۱۹۷۵ ازدواج کردند. کلینتون پس از فارغ التحصیلی از دانشکده حقوق به آرکانزاس بازگشت و در انتخابات بعنوان دادستان کل آرکانزاس پیروز شد و پس از آن نیز دو دوره غیر متوالی برای فرمانداری آرکانزاس پیروز شد. وی به عنوان فرماندار، سیستم آموزش و پرورش ایالت را تعمیرات اساسی کرد و به عنوان رئیس انجمن فرمانداران ملی فعالیت کرد. کلینتون در سال ۱۹۹۲ با غلبه بر رئیس جمهور وقت از حزب جمهوری خواه؛ جورج هربرت واکر بوش به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد. وی در ۴۶ سالگی پس از تئودور روزولت و جان اف. کندی سومین رئیس جمهور جوان تاریخ کشور شد. کلینتون رئیس جمهور دورانی بود که طولانی ترین دوره رشد اقتصادی در حال صلح به شمار می آید. وی قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی ( نَفتا ) و قانون کنترل جرایم خشن و اجرای قانون را امضا کرد، اما نتوانست طرح خود را برای اصلاحات بهداشت ملی تصویب کند. در انتخابات سال ۱۹۹۴، حزب جمهوریخواه برای اولین بار پس از ۴۰ سال کنترل کنگره را به دست گرفت. در سال ۱۹۹۶، کلینتون به اولین دموکرات پس از فرانکلین روزولت تبدیل شد، که برای دور دوم انتخاب شد. او روث بیدر گینزبرگ و استیون برایر را به دادگاه عالی ایالات متحده آمریکا منصوب کرد. در طول سه سال آخر ریاست جمهوری کلینتون، دفتر بودجه کنگره گزارش مازاد بودجه را داد - برای اولین بار از سال ۱۹۶۹. در سیاست خارجی، کلینتون دستور مداخله نظامی ایالات متحده در جنگهای بوسنی و کوزوو را صادر کرد، توافق نامه صلح دیتون را امضا کرد، در اجلاس توافقنامه اسلو اول و پیمان کمپ دیوید ۲ برای پیشبرد روند صلح اسرائیل و فلسطین شرکت کرد و به روند صلح ایرلند شمالی کمک کرد. در سال ۱۹۹۸، مجلس نمایندگان کلینتون را استیضاح کرد و پس از اندرو جانسون، تبدیل به دومین رئیس جمهور در تاریخ ایالات متحده شد، که استیضاح می شود. این استیضاح براساس اتهاماتی بود که کلینتون به منظور پنهان کردن رابطه خود با مانیکا لوینسکی، کارآموز ۲۲ ساله کاخ سفید، مرتکب شهادت دروغ و ممانعت از اجرای عدالت شده بود. وی توسط سنا تبرئه شد و دوره دوم ریاست جمهوری خود را به پایان رساند.
... [مشاهده متن کامل]
کلینتون در آرکانزاس متولد و بزرگ شد و در دانشگاه جورج تاون، کالج دانشگاه آکسفورد و دانشکده حقوق ییل تحصیل کرد. وی با هیلاری رودهام در ییل ملاقات کرد و آنها در سال ۱۹۷۵ ازدواج کردند. کلینتون پس از فارغ التحصیلی از دانشکده حقوق به آرکانزاس بازگشت و در انتخابات بعنوان دادستان کل آرکانزاس پیروز شد و پس از آن نیز دو دوره غیر متوالی برای فرمانداری آرکانزاس پیروز شد. وی به عنوان فرماندار، سیستم آموزش و پرورش ایالت را تعمیرات اساسی کرد و به عنوان رئیس انجمن فرمانداران ملی فعالیت کرد. کلینتون در سال ۱۹۹۲ با غلبه بر رئیس جمهور وقت از حزب جمهوری خواه؛ جورج هربرت واکر بوش به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد. وی در ۴۶ سالگی پس از تئودور روزولت و جان اف. کندی سومین رئیس جمهور جوان تاریخ کشور شد. کلینتون رئیس جمهور دورانی بود که طولانی ترین دوره رشد اقتصادی در حال صلح به شمار می آید. وی قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی ( نَفتا ) و قانون کنترل جرایم خشن و اجرای قانون را امضا کرد، اما نتوانست طرح خود را برای اصلاحات بهداشت ملی تصویب کند. در انتخابات سال ۱۹۹۴، حزب جمهوریخواه برای اولین بار پس از ۴۰ سال کنترل کنگره را به دست گرفت. در سال ۱۹۹۶، کلینتون به اولین دموکرات پس از فرانکلین روزولت تبدیل شد، که برای دور دوم انتخاب شد. او روث بیدر گینزبرگ و استیون برایر را به دادگاه عالی ایالات متحده آمریکا منصوب کرد. در طول سه سال آخر ریاست جمهوری کلینتون، دفتر بودجه کنگره گزارش مازاد بودجه را داد - برای اولین بار از سال ۱۹۶۹. در سیاست خارجی، کلینتون دستور مداخله نظامی ایالات متحده در جنگهای بوسنی و کوزوو را صادر کرد، توافق نامه صلح دیتون را امضا کرد، در اجلاس توافقنامه اسلو اول و پیمان کمپ دیوید ۲ برای پیشبرد روند صلح اسرائیل و فلسطین شرکت کرد و به روند صلح ایرلند شمالی کمک کرد. در سال ۱۹۹۸، مجلس نمایندگان کلینتون را استیضاح کرد و پس از اندرو جانسون، تبدیل به دومین رئیس جمهور در تاریخ ایالات متحده شد، که استیضاح می شود. این استیضاح براساس اتهاماتی بود که کلینتون به منظور پنهان کردن رابطه خود با مانیکا لوینسکی، کارآموز ۲۲ ساله کاخ سفید، مرتکب شهادت دروغ و ممانعت از اجرای عدالت شده بود. وی توسط سنا تبرئه شد و دوره دوم ریاست جمهوری خود را به پایان رساند.
