بیل ماکس

ماکس بیل
ماکس بیل در کارگاه خود در زوریخ
(۱۹۰۸ـ۱۹۹۴)(Bill, Max)
معمار، مسجمه ساز، نقاش، طراح صنعتی، طراح گرافیک و نویسنده ی سوئیسی. ابتدا در کلاس های نقره کاری شرکت کرد اما بعد از دیدن آثار لوکوربوزیه در پاریس به معماری علاقه مند شد و به آلمان رفت و در مدرسه ی باوهاوس زیر نظر استادانی چون یوزف_آلبرس، پل کله و واسیلی کاندینسکی درباره ی انواع هنرهای زیبا آموزش دید. بعد از این به سوئیس بازگشت و در اولین قدم، خانه و استودیوی شخصی خود را ساخت که اگرچه منطبق بر اصول معماری مدرن بود، اما رگه هایی از گرایش به خانه های سنتی – مثلاً استفاده از سقف شیب دار- نیز در آن دیده می شود.
بیل در دهه ی 1950 شاخص ترین چهره ی هنری سوئیس در رمینه ی طراحی صنعتی و گرافیک بود. آموزش نزد نسل اول هنرمندان نوگرا در باهاوس و ارتباط نزدیک با ایشان، به او مزیتی منحصر به فرد بخشیده بود و نوشته های نظری اش پیرامون هنر مدرن به شکلی گسترده مورد استقبال قرار می گرفت. در زمینه ی طراحی صنعتی، رویکردی عملگرایانه داشت و به کارکرد شیء بیش از هر چیز اهمیت می داد. هدف غایی بیل برقراری وحدت میان شاخه های مختلف هنرهای زیبا بود. مجسمه هایش ظهور مینی مالیسم را نوید می دهند. این آثار اگرچه در نگاه اول ساده به نظر می رسند،در طراحی و تعیین نسبت اجزاء آن ها از محاسبات پیچیده ی ریاضی بهره گرفته شده است. معروف ترین اثر بیل در زمینه ی معماری، ساختمان دانشگاه اولم است. در این ساختمان، او با وجود بودجه ی محدود اثری منحصر به فرد آفریده است که در نقشه ی آن، اشکال هندسی مختلف به نحوی پیچیده با یکدیگر ترکیب شده اند.
بیل در سال 1968 جایزه ی هنر زوریخ را دریافت کرد و به عضویت پارلمان فدرال سوئیس درآمد. آثار او در گالری هایی در سرتاسر اروپا و آمریکا به نمایش درآمد و نوشته های پرشمارش در قالب کتاب یا بروشور و کاتالوگ برای نمایشگاه ها منتشر شد. با این حال، در مجموع تأثیر او بر معماری جهان چندان چشمگیر نبود و برخی دلیل این را پیچیدگی ساختاری مستتر در طرح های ظاهراً ساده ی او می دانند. او در سال 1994، بعد از سکته ی قلبی، در راه بیمارستان درگذشت.
منابع:
The Dictionary of ART, Edited by Jane Turner, GROVE publication
The Oxford Dictionary of Art, Second edition, Oxford University Press