بیل دار

/bildAr/

لغت نامه دهخدا

بیلدار. ( نف مرکب ) آنکه به بیل کار کند. ( آنندراج ). کسی که زمین را با بیل میکند و پاک میکند. ( ناظم الاطباء ). || که بیل بهمراه دارد برای کندن زمین یا برگرداندن مجرای آب و جز آن. در مواقع سیل و استعانت برگرداندن جریان آب مردم فریاد برآرند: «بیلدارهرای »، «کلندارهرای » ( در تداول مردم قزوین ). ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ عمید

کارگر ساختمان یا کشاورز که با بیل کار می کند.

پیشنهاد کاربران

بپرس