بیقیه

لغت نامه دهخدا

( بیقیة ) بیقیة. [ ب َ قی ی َ ] ( ع اِ ) نباتی است درازتر از عدس و در کشتها روید و در قوت مانند عدس است نافع مفاصل و قبل و فتق. ( منتهی الارب ). رجوع به ترجمه صیدنه بیرونی و مفردات قانون ابوعلی چ تهران ص 170 شود.

فرهنگ فارسی

نباتی است درازتر از عدس و در کشتها روید و در قوت ماند عدس است نافع مفاصل و قبل و فتق .

پیشنهاد کاربران

بپرس