بیغوی سلجوقی. [ ب َ غو ی ِ س َ ] ( اِخ ) حسام الدین بختیاربن زنگی سلجوقی. امیری بزرگ منش و ملکی نیکوروش بود. مدتها ایالت مرغینان و کاشان را مینمود. صاحب لباب الالباب حالات وی را نگاشته و صاحب عرفات نوشته او را حجت داشته و از قراری که نوشته اند صاحب کمال بوده و وی را دیوانی مختصر است. ( مجمعالفصحاء ج 1 ص 173 ). و مؤلف حبیب السیر ( در ج 2 ص 395 چ کتابخانه خیام ) وی را بنام ابوالفضل بیغوی سلجوقی آورده است که در زمانی که حاکم سیستان بوده توسط طغرل شکست خورده است ( پس از مرگ مودود ). رجوع به بیغوی بن سلجوق شود.
فرهنگ فارسی
حسام الدین بختیار بن زنگی سلجوقی امیری بزرگ منش و ملکی نیکو روش بود مدتها ایالت مرغینان و کاشان را مینمود .
