بیغوش

لغت نامه دهخدا

بیغوش. [ ب َ / ب ِ ] ( ترکی ، اِ ) بوم. جغد. ( یادداشت مؤلف ). بایغوش. بایقوش. کوف. بوف. فاطمه خانم ( در تداول عامه ).
- مثل بیغوش ؛ تنها.منزوی. ( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ فارسی

بایقوش
( اسم ) جغد .

فرهنگ معین

(بِ ) ( اِ. ) بایغوش .

فرهنگ عمید

= بایقوش

پیشنهاد کاربران

قوش یعنی پرنده
در تورکی با تلفظ بایقوش یا بایکوش هست
در ترکی مغولی ( جغتایی ) و فارسی بیغوش

بپرس