بیغله

لغت نامه دهخدا

بیغله. [ ب َ / ب ِ / بی غ ُ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) بیغوله. پیغله.پیغوله. کنج. گوشه. زاویه. گوشه خانه. ( یادداشت مؤلف ) ( از فرهنگ اسدی ). بیغوله. ( اوبهی ) :
کنم هرچه دارم به ایشان یله
گزینم ز گیتی یکی بیغله.
فردوسی.
|| گوشه چشم. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به بیغوله شود.

فرهنگ عمید

= بیغوله

پیشنهاد کاربران

بپرس