بیغا. [ ب َ / ب ِ ] ( اِ ) بیغاء. در برهان بمعنی طوطی آورده اما این کلمه مصحف ببغاء با دو باء موحده تحتانی است «بمعنی طوطی » و گویا در هندی و روسی این کلمه بصورتی شبیه کلمه ٔببغاء مستعمل است. ( از یادداشت مؤلف ) : ای ساخته بر دامن ادبار تنزل غماز چو بیغایی و پرگوی چو بلبل.
