بیعت رفتن

لغت نامه دهخدا

بیعت رفتن. [ ب َ / ب ِ ع َ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) بسته شدن بیعت. بیعت بستن و بیعت کردن. ( آنندراج ) :
نسبتی دارد همانا زلف او با چشم من
بیعتی رفته ست گویا هر دو را با یکدگر.
معزی نیشابوری.

فرهنگ فارسی

بسته شدن بیعت . بمعنی بیعت بستن و بیعت کردن است .

پیشنهاد کاربران

بپرس