بیعان

لغت نامه دهخدا

بیعان. [ ب َی ْ ی ِ ] ( ع اِ ) مثنای بَیِّع. خرنده و فروشنده ، مانند قمران. ( از منتهی الارب ). البائع و المشتری ؛و منه الحدیث : البیعان ( المتبایعان ) بالخیار ما لم یتفرقا. ( از ذیل اقرب الموارد بنقل از لسان العرب ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بیّعان به معنای خریدار و فروشنده است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام،ج ۲، ص۱۷۲.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس