بیشی جستن. [ ج ُ ت َ ] ( مص مرکب ) افزون خواستن. زیادت خواستن. کثرت طلبیدن : چنین پاسخ آورد هومان بدوی که بیشی نه خوبست بیشی مجوی.فردوسی.بخور آنچه داری و بیشی مجوی که از آز کاهد همی آبروی.فردوسی.