بیشه سوز. [ ش َ / ش ِ ] ( نف مرکب )( از: بیشه + سوز، مخفف سوزاننده ) که بیشه را بسوزاند. سوزاننده بیشه. به آتش کشنده بیشه : بیا ساقی آن آب اندیشه سوزکه گر شیر نوشد شود بیشه سوز.حافظ.
