بیش دَم (overblowing)
در موسیقی، تکنیک ایجاد هارمونیک های بالاتر در یک ساز بادی به وسیلۀ افزایش فشار هوا در دهانی، که باعث شود یک اکتاو (هارمونیک دوم) یا یک فاصلۀ دوازدهم (هارمونیک سوم) بالاتر صدا بدهد. نتی در یک گام بالارونده که نوازنده آن را بیش دم کند، نقطۀ شکست نامیده می شود. برای سازهای خانوادۀ کلارینت، که به فاصلۀ دوازدهم بیش دم می کنند، نقطۀ شکست نسبتاً ناپایدار است و مشکل می توان بر آن مسلط شد. در لوله های ارگ نیز اگر فشار هوا بسیار زیاد شود، ممکن است بیش دم پدید بیاید که با تعبیۀ دریچه های اطمینان می توان از این امر جلوگیری کرد.
در موسیقی، تکنیک ایجاد هارمونیک های بالاتر در یک ساز بادی به وسیلۀ افزایش فشار هوا در دهانی، که باعث شود یک اکتاو (هارمونیک دوم) یا یک فاصلۀ دوازدهم (هارمونیک سوم) بالاتر صدا بدهد. نتی در یک گام بالارونده که نوازنده آن را بیش دم کند، نقطۀ شکست نامیده می شود. برای سازهای خانوادۀ کلارینت، که به فاصلۀ دوازدهم بیش دم می کنند، نقطۀ شکست نسبتاً ناپایدار است و مشکل می توان بر آن مسلط شد. در لوله های ارگ نیز اگر فشار هوا بسیار زیاد شود، ممکن است بیش دم پدید بیاید که با تعبیۀ دریچه های اطمینان می توان از این امر جلوگیری کرد.
wikijoo: بیش_دم