بیش خور

لغت نامه دهخدا

بیش خور. [ خوَرْ/خُرْ ] ( نف مرکب ) بسیارخوار. اکول. شکمباره.

فرهنگ فارسی

بسیار خوار . اکول . شکمباره .

پیشنهاد کاربران

بپرس