بیش بالیغ

لغت نامه دهخدا

بیش بالیغ. ( اِخ ) ( از: بیش یا بش «ترکی » بمعنی پنج + بالیغ یا بالق «ترکی -مغولی » بمعنی شهر یا قلعه که اغلب در جزء اسامی شهرها می آید ) نام شهری بود در ختای مغربی از فرهنگ وصاف. ( آنندراج ). کرسی ایغور است و از آن رو که آن پنج محله داشته به بیش بالیغ معروف شده و از سمرقند تا بیش یک هفته راه کاروان است. ( یادداشت مؤلف ). پای تخت ایغورستان. ( تاریخ جهانگشا ج 1 ص 21 به بعد ).
( ترکی : پنج محله ) پایتخت و شهر عمده ترکان ایغور در شمال شرقی ترکستان شرقی. امروزه آنرا «ارومچی » گویند و در جنوب صحرای «دزونگاری » و دامنه های شرقی جبال «تیانشان »واقع است. ( فرهنگ فارسی معین ) : محط رحال او و اولاد و لشکر او از سمرقند تا کنار بیش بالیغ بود. ( جهانگشای جوینی ). و از بیش بالیغ ایدی قوت با خیل خود و از المالیغ سقناق تکین با مردان که مرد حرب بودند بخدمت او پیوستند. ( جهانگشای جوینی ). و رجوع به بش بالق در دائرةالمعارف فارسی و بالق و تاریخ جهانگشاو تاریخ مغول عباس اقبال شود.

فرهنگ فارسی

پایتخت وشهر عمده ترکان اویغور در شمال شرقی ترکستان شرقی . امروزه آنرا [ ارومچی ] گویند و در جنوب صحرای دزونگاری و دامنه های شرقی جبال تیانشان واقع است .

پیشنهاد کاربران

بپرس