بیش اهنی

بیش آهنی. بیش آهنی ( به انگلیسی: Iron overload ) یا هموکروماتوز ( Haemochromatosis ) سرریز و زیادی آهن در خون یک اختلال ارثی در سوخت وساز آهن است که در آن تجمع آهن در اندام ها و بافت های گوناگون دیده می شود. مشکل اصلی در زیادی جذب آهن از لوله گوارش است. محل اصلی تجمع آهن کبد، غده درون ریز مانند غده فوق کلیوی، لوزالمعده و قلب است.
نشانه های بیماری بازتابی از محل های تجمع آهن هستند. رنگ خاکستری متمایل به ارغوانی تیره در پوست یا برنزه شدن آن باید شک به بیش آهنی را برای افزایش آهن برانگیزد. برای رسوب آهن در لوزالمعده اندازه انسولین و گلوکاگون در خون در بیماران مبتلا به بیش آهنی بالا می رود. سطح انسولین ممکن است کاهش یابد و گاهی اوقات دیابت شیرین نیز به طور همزمان پیدا می شود. تجمع آهن در کبد تشمع کبدی، در بیماری ماهیچه قلب و در غده فوق کلیوی نارسایی غده را در پی دارد.
اصول درمان بر پایه کاهش جذب آهن و افزایش دفع آهن است. اهدای خون و فلبوتومی های متناوب موجب افزایش دفع آهن از بدن می شوند. گاهی داروی دفروکسامین برای چنگاله کردن آهن به کار برده می شود.