بیسکویت دریایی ( انگلیسی: Hardtack ) یا بیسکویت فطیر، یک نوع ساده از تردک یا بیسکویت است که فرمول ساخت ساده و در عین حال ماندگاری بسیار بالایی دارد.
مواد تشکیل دهندهٔ آن ترکیباتی بسیار ساده است از جمله آرد، آب، و گاهی اوقات نمک خوراکی، محصولی که بسیار ارزان تمام می شود اما دوام بسیار طولانی دارد به همین دلیل از زمان های بسیار دور در سفرهای دریایی طولانی نجات دهندهٔ ملوانانی بوده که به واسطهٔ طول مسیر و عدم دسترسی به ساحل گرفتار گرسنگی می شدند.
ملوانان مصر باستان یک قُرصِ نان تُرد و شکنندهٔ تخت به نام نان ارزن داشتند و بیشتر به کیک «dhourra» مشهور بود، رومی ها نیز یک نوع از این بیسکویت را به نام «buccellum» استفاده می کردند، پادشاه ریچارد شیردل که برای شرکت در جنگ های صلیبی سوم لشکر کشی کرد در میان لشکریان خودش نوعی بیسکویت داشت که به بیسکویت موسلین یا بیسکویت پارچه معروف بود. مواد تشکیل دهندهٔ این خوردنی یک ترکیبِ مخلوط بود از دانه غلات از جمله جو، چاودار و آرد باقلا سبز، در سفرنامهٔ کاشفانی چون کریستف کلمب، ماژلان، واسکودوگاما و همین طور جیمز کوک به دفعات به مصرف آن اشاره شده، همچنین در جنگ های قدیم جزو لاینفک و جدا نشدنی سربازان تا همین قرن اخیر بود، توسط ملوانان نیروی دریایی بریتانیا با نام های دیگری از جمله نان کاپیتان، بیسکویت کشتی، بیسکویت دریا، نان کابین و همین طور نان دریا شناخته شد، این محصول در بین ملوانان یک جیرهٔ غذایی ثابت بود، پرسنل نظامی استرالیا و نیوزلند نام طعنه آمیز ویفر را برای آن انتخاب کرده بودند، در جنگ های انفصال یا جنگ داخلی آمریکا هم به دفعات به عنوان جیرهٔ غذایی سربازان از آن نام برده شده.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمواد تشکیل دهندهٔ آن ترکیباتی بسیار ساده است از جمله آرد، آب، و گاهی اوقات نمک خوراکی، محصولی که بسیار ارزان تمام می شود اما دوام بسیار طولانی دارد به همین دلیل از زمان های بسیار دور در سفرهای دریایی طولانی نجات دهندهٔ ملوانانی بوده که به واسطهٔ طول مسیر و عدم دسترسی به ساحل گرفتار گرسنگی می شدند.
ملوانان مصر باستان یک قُرصِ نان تُرد و شکنندهٔ تخت به نام نان ارزن داشتند و بیشتر به کیک «dhourra» مشهور بود، رومی ها نیز یک نوع از این بیسکویت را به نام «buccellum» استفاده می کردند، پادشاه ریچارد شیردل که برای شرکت در جنگ های صلیبی سوم لشکر کشی کرد در میان لشکریان خودش نوعی بیسکویت داشت که به بیسکویت موسلین یا بیسکویت پارچه معروف بود. مواد تشکیل دهندهٔ این خوردنی یک ترکیبِ مخلوط بود از دانه غلات از جمله جو، چاودار و آرد باقلا سبز، در سفرنامهٔ کاشفانی چون کریستف کلمب، ماژلان، واسکودوگاما و همین طور جیمز کوک به دفعات به مصرف آن اشاره شده، همچنین در جنگ های قدیم جزو لاینفک و جدا نشدنی سربازان تا همین قرن اخیر بود، توسط ملوانان نیروی دریایی بریتانیا با نام های دیگری از جمله نان کاپیتان، بیسکویت کشتی، بیسکویت دریا، نان کابین و همین طور نان دریا شناخته شد، این محصول در بین ملوانان یک جیرهٔ غذایی ثابت بود، پرسنل نظامی استرالیا و نیوزلند نام طعنه آمیز ویفر را برای آن انتخاب کرده بودند، در جنگ های انفصال یا جنگ داخلی آمریکا هم به دفعات به عنوان جیرهٔ غذایی سربازان از آن نام برده شده.
wiki: بیسکویت دریایی