بیزانسی ادبیات

دانشنامه آزاد فارسی

بیزانْسی، ادبیات (Byzantine literature)
ادبیات امپراتوری بیزانس در قرن های ۴ تا ۱۵م. بیشتر به کواینۀ یونانی نوشته می شد که زبان ادبی رایج در قرن اول م بود. به تدریج به کهنگی گرایید و از گویش مردم فاصله گرفت. ادبیات بیزانسی عمدتاً به موضوعاتی چون الهیات، تاریخ، و تفسیر آثار کلاسیک می پرداخت و نویسندگان مهم آن عبارت بودند از متکلمانی همچون آتاناسیوس، باسیلیوس، گرگوریوس نوسائی، گرگوریوس نازیانزوسی، یوحنای زرین دهان، سیریل اسکندرانی (همگی قرن ۴م)، و یوحنای دمشقی (قرن ۸م)، و مورخانی نظیر ذوزیموس (ح ۵۰۰م)، پروکوپیوس (قرن ۶م)، پسلوس (۱۰۱۸ـ۱۰۹۷م) بریئنیوس و همسرش آنا کومننا (ح ۱۱۰۰م) و گیورگیوس آکروپولیتا (۱۲۲۰ـ۱۲۸۲م). در این حوزه دایرة المعارف ادبی سودا (ح ۹۷۵م) درخور توجه است که گنجینۀ سرشاری از اطلاعات دربارۀ ادبیات کلاسیک و بیزانسی است. در این دوران از آثار نمایشی خبری نبود و شعر، صرف نظر از سرودهای دینی قرن های ۶ تا ۸م، معدود و متکلف بود، اما دربارۀ زندگی قدیسان آثار معروف بسیاری وجود داشت. عمر این دورۀ ادبی با سقوط قسطنطنیه در ۱۴۵۳م به آخر رسید.

پیشنهاد کاربران

بپرس