بیرونه


معنی انگلیسی:
facing

لغت نامه دهخدا

بیرونه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) پیراهنی که بالاتر از همه پوشند مانند چوغه و امثال آن. ( آنندراج ). لباسی که روی لباسهای دیگر پوشند. بالاپوش. ( ناظم الاطباء )

فرهنگ فارسی

پیراهنی که بالاتر از همه پوشند مانند چوغه و امثال آن ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس