فرودآمد آن بیدرفش پلید
سلیحش همه پاک بیرون کشید.
فردوسی.
|| خارج شدن. بیرون رفتن ( با سپاهیان ) : ز میدان چو بهرام بیرون کشید
همی دامن از خشم در خون کشید.
فردوسی.
ز پیش پدر سرخه بیرون کشیددرفش سپه سوی هامون کشید.
فردوسی.
رجوع به برون کشیدن شود.- بیرون کشیدن از جائی ؛ خود و گروهی را از آنجای بجای دیگر بردن. ( یادداشت مؤلف ). خارج کردن و خارج شدن. بیرون رفتن و بیرون بردن :
شهنشه چو از گنگ بیرون کشید
سپه را ز تنگی بهامون کشید.
فردوسی.
سپه را ز بغداد بیرون کشیدسراپرده نو به هامون کشید.
فردوسی.
- راز بیرون کشیدن ؛ فاش کردن. آشکار کردن : سیاوش ز رستم بپرسید و گفت
که این راز بیرون کشیم از نهفت.
فردوسی.
|| انتخاب. ( یادداشت مؤلف ). برگزیدن.