بیرون نویس کردن. [ رون ْ، ن ِ ک َ دَ ]( مص مرکب ) از کتابی یا حسابی مطالب یا لغات یا ارقامی را برای مقصودی در جای دیگر نوشتن. عده ای از اقلام حسابی را جدا و جمع کردن. اقلام معلومی را از حسابی در جای دیگر نوشتن. ( یادداشت مؤلف ). استخراج کردن مطلب لازم از میان مطالب مشروح در یک کتاب یا رساله.
فرهنگ فارسی
( اسم ) استخراج کردن مطلب لازم از میان مطالب مشروح در یک کتاب یا رساله و نوشتن آن